Stworzenie korpusu FoKo jest jednym z zadań realizowanych na Uniwersytecie Gdańskim w ramach projektu Bariery komunikacyjne migrantów w środowisku polskojęzycznym. Sytuacja osób słowiańsko- i niesłowiańskojęzycznych zamieszkujących region pomorski. Projekt ten powstał w reakcji na problem społeczny, jaki generuje masowa obecność na Pomorzu (szerzej także w Polsce) obcojęzycznych migrantów pragnących uczynić z Polski swoje centrum życiowe. Proces ich efektywnego włączania się w polskie życie społeczne niejednokrotnie napotyka na przeszkody, powodowane głównie barierami komunikacyjnymi, które wynikają z różnic kulturowych i z niedostatecznej znajomości języka polskiego. Dotyczy to nie tylko dorosłych, którzy przybywają do Polski z własnego wyboru lub zmuszeni okolicznościami zewnętrznymi, lecz także ich dzieci, które rozpoczynają lub kontynuują edukację w polskich placówkach oświatowych i w których przypadku – na co wskazywał już opublikowany w 2020 r. raport NIK o kształceniu dzieci cudzoziemców i obywateli polskich powracających do kraju – bariera komunikacyjna jest w głównej mierze odpowiedzialna za niepowodzenia szkolne.

Projekt ma na celu przygotowanie narzędzi do szczegółowej diagnozy mechanizmu barier komunikacyjnych utrudniających kontakty migrantów z rodzimymi użytkownikami języka polskiego. Pierwszym, niezbędnym etapem działań w tym zakresie jest właściwe i szczegółowe rozpoznanie realizacji języka polskiego przez migrantów, w tym – przez ich dzieci uczące się w polskich placówkach edukacyjnych. Dlatego też jednym z zadań zaplanowanych w projekcie jest zgromadzenie materiału językowego, który następnie będzie mógł posłużyć badaniom ograniczeń komunikacyjnych migrantów w polskim środowisku językowym. Tę cześć projektu realizuje korpus polskojęzycznych tekstów uczniów z doświadczeniem migracyjnym uczęszczających do polskich szkół.

Projekt jest finansowany ze środków Programu Wsparcia Humanistyki Gdańskiej.